Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti

Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti

Kuzeybatı Kafkasya’da bulunan Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti’nin yüzölçümü 14.300 km2, nüfusu yaklaşık 467.000’dir (2018). Doğusunda Kabardey-Balkar Cumhuriyeti, güneyinde Abhazya, batısında Krasnodar, kuzeyinde ise Stavropol krayları yer alan Karaçay-Çerkes’in başkenti yaklaşık 130.000 nüfuslu Çerkessk şehridir. Cumhuriyetin ikinci büyük şehri Karaçayevsk’dir.

Sovyeler Birliği’nin kurulmasının ardından, Ocak 1922’de özerk bölge olarak kurulan Karaçay-Çerkes, Nisan 1926’da Karaçay Özerk Bölgesi ve Çerkes Ulusal Bölgesi olarak ikiye ayrıldı. Çerkes Ulusal Bölgesi’nin statüsü 1928’de özerk bölge seviyesine yükseltildi. II. Dünya Savaşı sırasında, 1943’te Karaçay halkı toplu olarak Orta Asya’ya sürgüne gönderildi ve Karaçay Özerk Bölgesi lağvedildi. 1957’de Karaçayların vatanlarına dönmesine izin verilmesinin ardından her iki bölgeyi de kapsayacak şekilde Karaçay-Çerkes Özerk Bölgesi, bu kez idari olarak Stavropol Krayı’na bağlı olarak yeniden kuruldu. Temmuz 1991’de statüsü cumhuriyete dönüşen Karaçay-Çerkes, ciddi bir parçalanma sorunuyla karşı karşıya kalmasına rağmen, Mart 1992’de yapılan bir halk oylamasıyla bütünlüğünü korudu ve Aralık 1992’de Rusya Federasyonu’nun kurucu idari birimleri arasında yerini aldı.


Kendi bayrağına, parlamentosuna sahip olan Karaçay-Çerkes’te Karaçayca, Çerkesçe, Rusça, Abazaca ve Nogayca resmi dillerdir. Nüfusun % 40’ını Karaçaylar, % 12’sini Çerkesler, % 7’sini Abazalar, % 31’ini Ruslar, % 3.5’ini Nogaylar oluşturmaktadır. Cumhuriyet sınırları içerisinde Abaza ve Nogay ulusal rayonları vardır.